kolejblog

EU160 Newag Griffin to seria polskich lokomotyw zaprojektowanych i produkowanych przez firmę Newag, która główną siedzibę ma w Nowym Sączu. Newag Griffin to nowa jakość pojazdów trakcyjnych dostosowanych do wymogów użytkownika. Wspólną cechą wszystkich pojazdów typu Griffin jest układ osi Bo′Bo′ i prowadzenie zróżnicowanych składów osobowych i towarowych, o maksymalnej masie pociągu 3 200 ton. Lokomotywy Griffin mogą być elektryczne jednosystemowe, elektryczne wielosystemowe, elektryczne z dodatkowym silnikiem spalinowym lub spalinowe. To daje użytkownikom wachlarz możliwości transportowych i technicznych. Wie­lo­sys­te­mowa lokomotywa elektryczna GRIFFIN to pierw­szy pojazd trak­cyjny z plat­formy czte­ro­osio­wych loko­mo­tyw elek­trycz­nych oraz spa­li­no­wych, dają­cych użyt­kow­ni­kom cały wachlarz moż­li­wo­ści trans­por­to­wych i technicznych. Loko­mo­tywa prze­zna­czona jest do pro­wa­dza­nia pocią­gów towa­ro­wych o masie do 3 200 000 kg z pręd­ko­ścią do 140 km/h, oraz pocią­...

ET21 Lokomotywa serii ET21 była pierwszą rodzimą konstrukcją tego typu, nawet jeżeli większa część wyposażenia elektrycznego pochodziła ze Związku Radzieckiego. Projekt techniczny lokomotywy został opracowany w 1955 roku w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Taboru Kolejowego, na podstawie wytycznych Biura Elektryfikacji Kolei i Centralnego Zarządu Elektryfikacji Kolei. Produkcją lokomotyw zajęła się Państwowa Fabryka Wagonów 'Pafawag' we Wrocławiu, w kooperacji z: 'Dolmel' Wrocław (maszyny elektryczne), 'Elta' Łódź, 'Elester' Łódź, 'Apena' Bielsko-Biała (aparaty elektryczne). Pierwsze (dwa) prototypowe egzemplarze zostały wyprodukowane w 1957 roku, zaś w roku następnym 'Pafawag' dostarczył 18 lokomotyw z produkcji seryjnej. Po wyprodukowaniu i zebraniu doświadczeń z eksploatacji pierwszych 70 egzemplarzy, biuro konstrukcyjne wprowadziło szereg zmian konstrukcyjnych, do których należało m.in.: zmniejszenie masy o ok. 8 ton i wyrówn...

SA105 Poznański ZNTK, jako drugi po zakładach KOLZAM z Raciborza, rozpoczął produkcję autobusów szynowych w naszym kraju. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku poznańskie zakłady opuściły po trzy egzemplarze egzemplarze pojazdów serii SA101 i SA102. W 2002 roku w Poznaniu podjęto produkcję zupełnie nowych, niskopodłogowych spalinowych autobusów szynowych. Pojazd oznaczony serią SA105 był pierwszym przedstawicielem planowanej rodziny lekkich autobusów szynowych "Regio Tramp", jakie zamierzał oferować ZNTK Poznań. Szynobus ten posiadał tylko jeden człon. Wyprodukowano także kilka egzemplarzy wersji dwuczłonowej, oznaczonej na PKP serią SA108. Pojazdów trójczłonowych nikt nie zamówił, stąd nie powstał żaden szynobus tego typu. Autobus szynowy serii SA105 posiada lekką, modułową konstrukcję. Pudło w części środkowej ma obniżoną podłogę, gdzie również usytuowane są drzwi. Szynobus oparty jest na wózkach jednoosiowych. Wózek napędowy typu 19MN oraz wózek toczn...

EU44 Konieczność zakupu nowoczesnych lokomotyw elektrycznych, przeznaczonych do prowadzenia pociągów pasażerskich z prędkością 160km/h i wyższą dostrzeżona została już w momencie zakończenia produkcji polskich lokomotyw serii EP09 w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych. Na przełomie ubiegłego i obecnego stulecia prowadzone były działania w celu zakupienia jednosystemowych elektrowozów serii EU11 oraz dwusystemowych EU43. Mimo wyprodukowania lokomotyw, trafiły one w końcu do włoskiego odbiorcy, a Polskim Kolejom Państwowym w dyspozycji pozostało tylko 47 lokomotyw serii EP09 i kilka niemal już historycznych czechosłowackich elektrowozów serii EP05, zdolnych rozwinąć prędkość 160 km/h. Dopiero niemal dekadę później, PKP Intercity udało się wprowadzić do ruchu na polskich torach pierwsze od wielu lat pojazdy trakcyjne reprezentujące najnowszy światowy poziom. Lokomotywy EuroSprinter ES64U4 produkowane są przez firmę Siemens. W Europie znane pod nazwą handlową „Taurus”, w Polsce ochrzcz...

EN71 Jednostki EN71 zaprojektowane zostały z myślą o obsłudze linii kolejowej z Krakowa do Zakopanego, której elektryfikację zakończono w 1975 roku. Pojazdy serii EN57, dotychczas eksploatowane na polskich kolejach, nie zawsze dawały sobie radę na tej trasie, słynącej z dość trudnego profilu oraz dużych obciążeń przewozowych. Nie bez znaczenia był również historyczny układ linii, który zmuszał do trzykrotnej zmiany czoła pociągu. Pierwsze jednostki, oznaczone później na PKP symbolem EN71, powstały jeszcze w latach 1965 - 1966. Ich odbiorcą były Koleje Jugosłowiańskie. Początkowo trafiło tam 12 elektrycznych zespołów trakcyjnych. Kolejna seria 14 pojazdów została wyeksportowana w latach 1974 - 1975. Dopiero w 1976 roku wrocławskie zakłady PaFaWag wykonały dla DOKP Kraków 20 jednostek oznaczonych symbolem EN71. Zostały one skierowane do pracy w Małopolsce, przede wszystkim na trasie z Krakowa do Zakopanego, a później także na linii do Krynicy, po jej elektryfikacji. Kolejne jednostki skł...

SP45 Wzrost przewozów na początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, a także zakończenie dostaw parowozów zmusił PKP do wprowadzenia na szerszą skalę trakcji spalinowej. Polskie koleje dotychczas nie posiadały jednak lokomotyw spalinowych dużej mocy, dlatego też opracowanie takiego pojazdu zlecono Ośrodkowi Badawczo-Rozwojowemu Pojazdów Szynowych w Poznaniu. W 1967 roku Zakłady Hipolita Cegielskiego opuścił pierwszy prototyp o oznaczeniu fabrycznym 301D. Pojazd wyposażony był w krajowy silnik spalinowy oraz urządzenia elektryczne będące rozwinięciem stosowanych w serii SM42. W 1968 i 1970 roku wypuszczono dwa kolejne prototypy różniące się wyposażeniem, oznaczone odpowiednio 301Da i 301Db. Ostatecznie zdecydowano wprowadzić do seryjnej produkcji wersję 301Db, którą na PKP oznaczono jako SP45.  Lokomotywa miała być wyposażona w urządzenia produkowane w Polsce na licencji zagranicznych firm. Opóźnienia spowodowały jednak, że w pierwszych SP45 zastosowane zostały silniki włoskiej f...

E186 Bombardier Traxx E186 (W Polsce EU43 I EU47) - Czterosystemowa. normalnotorowa uniwersalna lokomotywa elektryczna. Jedna z wielu wersji serii Traxx produkowanej przez Bombardier od 1996. Wersja użytkowana przez PKP Cargo S.A. (EU43) ma wyłączoną możliwość skorzystania z zasilania napięciem stałym 1,5 kV lub przemiennym 25 kV, ponieważ jest przeznaczona do poruszania się tylko po sieci polskiej (3 kV napięcia stałego) lub niemieckiej (15 kV przemiennego), ale usunięcie tego ograniczenia nie wymaga większych przeróbek; wprowadzenie ograniczeń wynikało z żądań leasingodawcy. Spółka Pol-Miedź Trans posiada wersję elektrowozu posiadającego wyłączną możliwość poruszania się po sieci kolejowej z napięciem 3 kV prądu stałego, podobnie jak wersja lokomotyw wyprodukowanych dla Kolei Mazowieckich, różniąca się wyższą prędkością konstrukcyjną. Wersja lokomotyw dla Kolei Mazowieckich to Traxx P160 DC (EU47). Pierwsze lokomotywy EU43 zostały dostarczone w połowie lutego 2008, po serii testów i ...

Impuls EZT o handlowej marce "Impuls" to rodzina nowoczesnych jednostek pasażerskich produkowanych przez firmę NEWAG SA z Nowego Sącza. Impulsy produkowane są w wersjach dwuczłonowych (typ: 37WE), trójczłonowych (typ: 36WE), czteroczłonowych (typ: 31WE), pięcioczłonowych (typ: 45WE) oraz sześcioczłonowych (typ 35WE). Przystosowane są do zasilania trakcyjnego prądem stałym 3 kV i jazdy po torze szerokości normalnej 1435 mm. Konstrukcja pudeł i wózków jest stalowa spawana. Pojazdy te mają zastosowaną pełną klimatyzację wnętrza, nowoczesne systemy informacji pasażerskiej oraz przystosowane są do obsługi osób o ograniczonej możliwości poruszania się. Według wymagań zamawiających mogą być wyposażone w sieć WI-FI, gniazdka elektryczne dla pasażerów itp. Ich maksymalna prędkość eksploatacyjna wynosi 160 km/h (konstrukcyjna 176 km/h) w wyniku czego w kabinach zastosowany jest dwustanowiskowy pulpit sterowniczy (w Polsce dla jazdy powyżej 130 km/h wymagana jest dwuosobowa obsługa trak...

SM42 Fablok 6D (typy fabryczne Ls800E i Ls800P, typ konstrukcyjny 6D wraz z podtypami, seria PKP SM42) – normalnotorowa manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1963–1992 oraz oferowana do 2013. W sumie wyprodukowano i dostarczono 1822 egzemplarze tego typu, w tym 1157 dla PKP. Lokomotywy SM42 są najpopularniejszą serią lokomotyw spalinowych w Polsce (w grudniu 2009 istniały 1224 egzemplarze, w tym 867 w barwach PKP Cargo). Lokomotywa typu 6D została zaprojektowana przez Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego z Poznania w latach 1958–1962, a następnie jej wykonanie zostało zlecone zakładom Fablok z Chrzanowa. Spalinowozy te skonstruowano z przeznaczeniem do ciężkich prac manewrowych, a także prowadzenia lekkich pociągów towarowych. Najważniejszym czynnikiem była jednak kwestia wyeliminowania parowozów z pracy manewrowej oraz zdolność do formowania cięższych składów dla nowo wprowadzanych ciężkich lokomotyw spalinowych serii ...

EU07 Lokomotywy serii EU07 są uniwersalnymi elektrowozami, służącymi do prowadzenia pociągów pasażerskich z prędkością do 125 km/h, a w razie potrzeby, także lekkich pociągów towarowych. Mimo, że ich produkcja rozpoczęła się w połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, do dnia dzisiejszego stanowią podstawowy typ pojazdów trakcyjnych na sieci PKP. Początek historii lokomotyw EU07 ściśle wiąże się z pojazdami serii EU06. W 1959 roku została podpisana umowa z Metropolitan Vickers i English Electric Co. - producentem EU06, na mocy której Polska miała zakupić licencję i rozpocząć produkcję identycznych lokomotyw elektrycznych we wrocławskich zakładach Pafawag. Gdy tylko dwadzieścia angielskich elektrowozów dotarło do naszego kraju, rozpoczęła się produkcja polskich odpowiedników. W 1965 roku zmontowano pierwszy egzemplarz EU07, noszący fabryczne oznaczenie 4E. Do 1974 roku Pafawag wyprodukował w sumie 240 sztuk tych pojazdów. W latach 1976 - 1977 do serii z numerami od 241 do 244 włączo...

SU46 Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku w zakładach Cegielskiego w Poznaniu opracowano i wdrożono do produkcji projekt nowej lokomotywy spalinowej typu SP45, przeznaczonej do prowadzenia pociągów pasażerskich. Pojazdy te, mimo że sprawowały się bez większych problemów, z uwagi na małą moc silnika spalinowego nie były w stanie prowadzić ciężkich pociągów osobowych, nie wspominając już o elektrycznym ogrzewaniu składu. W związku z tym konieczne stało się opracowanie projektu nowej lokomotywy o większej mocy. W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych praktycznie równolegle podjęto prace nad konstrukcją dwóch nowych lokomotyw spalinowych o zwiększonej mocy: 302D o mocy 3000 KM oraz 303D o mocy 2250 KM. W wyniku pierwszego projektu, na polskie tory wyjechały dwa jedyne prototypy lokomotywy serii SP47. Drugi projekt miał więcej szczęścia. Na jego podstawie stworzono serię pięćdziesięciu czterech lokomotyw typu SU46. Założenia konstrukcyjne lokomotyw spalinowy...

ED72 Na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku władze PKP podjęły decyzję o stworzeniu szybkich połączeń regionalnych, łączących sąsiadujące ze sobą aglomeracje oraz miasta z ośrodkami turystycznymi. Początkowo sieć pociągów "InterRegio" obsługiwać miały zmodernizowane jednostki EN57 i EN71, charakteryzujące się nowym, bardziej kolorowym malowaniem oraz miękkimi fotelami. Rozwiązanie to okazało się niewystarczające, stąd PKP zdecydowało o zamówieniu w zakładach Pafawagu krótkiej serii nowych jednostek o podwyższonym standardzie. W latach 1993 - 1996 wrocławską fabrykę opuściło w sumie 21 pojazdów serii ED72, przeznaczonych do obsługi ruchu dalekobieżnego. Czteroczłonowe ED72 stanowią rozwinięcie pociągów serii EN71. Dzięki temu można je łączyć w składy ze wszystkimi wyprodukowanymi wcześniej jednostkami. Pod względem konstrukcyjnym, różnią się od swoich poprzedników zaledwie kilkoma szczegółami: zabudową nowej kabiny maszynisty (identyczną jak w jednostkach EN57 z o...

ST44 ST44 (oznaczenie producenta M62 (dla wersji jednoczłonowej), 2M62 (dla wersji dwuczłonowej), 3M62 (dla wersji trójczłonowej) w Polsce często nazywana nieformalnie Gagarin) - lokomotywa spalinowa produkcji radzieckiej przeznaczona do ruchu towarowego. Produkowana w Ługańsku (Ukraina) i eksportowana do wielu państw bloku wschodniego oraz na Kubę. Do Polski od roku 1966 trafiły 1182 sztuki. Lokomotywy użytkowane przez koleje byłej NRD nosiły oznaczenie BR 120 (wcześniej V200), koleje krajów byłego ZSRR oraz koleje węgierskie nadały im oznaczenie M62 (stosowane na niektórych kolejach prywatnych w Polsce), a w Czechach jest to seria ČD 781 (wcześniej T679.1). Lokomotywę napędza dwusuwowy, dwunastocylindrowy, widlasty, 48 zaworowy, doładowany silnik wysokoprężny z przepłukiwaniem wzdłużnym o oznaczeniu 14D40, mocy 2000 KM i pojemności skokowej 150,6 litra. Stopień sprężania wynosi 14,5. Lokomotywa charakteryzuje się bardzo dużą mocą przy jednoczesnym nieco zwiększonym zużyciu oleju siln...

ET22 ET22 jest to elektryczna lokomotywa towarowa o fabrycznym oznaczeniu 201E, stosowana przez PKP do obsługi pociągów pasażerskich, jak i towarowych oraz przez przewoźników prywatnych. Na skutek szybko postępującej elektryfikacji szlaków kolejowych oraz brak silnych lokomotyw elektrycznych do obsługi składów towarowych w 1969 roku we wrocławskich zakładach Pafawag stworzono prototyp elektrowozu ET22. Dwa lata później rozpoczęto seryjną produkcję, która objęła 1183 egzemplarze i trwała przez 18 lat. W konstrukcji ET22 zastosowano wiele elementów stosowanych w elektrowozach serii EU07, przede wszystkim silniki trakcyjne. Pudło zostało podparte belką bujakową z elementami metalowo-gumowymi (w początkowej serii 122 wozów), potem zmieniono tę konstrukcję poprzez likwidację dźwigni. Lokomotywy ET22 z powodu swej długości i budowy wózków źle sprawdzają się w eksploatacji na liniach krętych, gdzie powodują uszkodzenia toru i zestawów kołowych. W toku eksploatacji i kolejnych napraw rewizyjny...

EP09 104E(typ 104E, 104Ea, 104Eb, 104Ec)- normalnotorowa lokomotywa elektryczna przeznaczone do ciągnięcia składów pasażerskich, produkowana w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1986-97. Powstało 47 sztuk dla PKP gdzie otrzymały oznaczenie EP09. Jest to jedna z najszybszych lokomotyw produkowanych w Polsce. Prace projektowe prowadzone przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu, przyniosły efekt w postaci projektu lokomotywy czteroosiowej, pasażerskiej o prędkości maksymalnej 140 km/h. Projekt ukończony w 1981 roku trafił do Wrocławskiego Pafawagu, gdzie do 1984 roku miały powstać dwa jeżdżące prototypy. Budowa maszyn opóźniła się jednak o ponad dwa lata. Pierwsza była gotowa we wrześniu 1986 roku, zaś druga w czerwcu 1987 roku. Na etapie budowy, zdecydowano się na zwiększenie prędkości konstrukcyjnej do 160 km/h, poprzez zmianę przełożenia. Oficjalny debiut tych lokomotyw wyznaczono na 29 maja 1988 roku. Zostały dopuszczone do ruchu po Centralnej Magistrali Kol...