ET22

ET22



ET22 jest to elektryczna lokomotywa towarowa o fabrycznym oznaczeniu 201E, stosowana przez PKP do obsługi pociągów pasażerskich, jak i towarowych oraz przez przewoźników prywatnych.

Na skutek szybko postępującej elektryfikacji szlaków kolejowych oraz brak silnych lokomotyw elektrycznych do obsługi składów towarowych w 1969 roku we wrocławskich zakładach Pafawag stworzono prototyp elektrowozu ET22. Dwa lata później rozpoczęto seryjną produkcję, która objęła 1183 egzemplarze i trwała przez 18 lat.

W konstrukcji ET22 zastosowano wiele elementów stosowanych w elektrowozach serii EU07, przede wszystkim silniki trakcyjne. Pudło zostało podparte belką bujakową z elementami metalowo-gumowymi (w początkowej serii 122 wozów), potem zmieniono tę konstrukcję poprzez likwidację dźwigni. Lokomotywy ET22 z powodu swej długości i budowy wózków źle sprawdzają się w eksploatacji na liniach krętych, gdzie powodują uszkodzenia toru i zestawów kołowych. W toku eksploatacji i kolejnych napraw rewizyjnych lokomotywy te poddawane są rozmaitym modyfikacjom i ulepszeniom. Część egzemplarzy otrzymała sprzęg międzywózkowy i smarowanie obrzeży kół.

W czasie seryjnej produkcji tego typu pojazdów stworzono wiele modernizacji i udoskonaleń, który przyczyniły się do stworzenia nowych typów:

EP23 (201E-53) - prototypowa lokomotywa pasażerska o prędkości konstrukcyjnej 160 km/h. Wyprodukowaną tylko jedną sztukę, która kursowała w latach 1973-1979.

201Ec-1 i 201Ec-2 - prototypowe lokomotywy, które posiadały m.in. gniazda wielokrotnego sterowania oraz inne usprawnienia. Wyprodukowano dwie sztuki o numerach taborowych 1001 (ex 701, ex 501) i 1002 (ex 702, ex 502). Obie lokomotywy zostały skreślone ze stanu PKP i skasowane.

201Eg - trzy lokomotywy wyprodukowane i sprzedane dla kolei marokańskich. W roku 2003 zostały sprowadzone do Polski i obecnie kursują u prywatnego przewoźnika CTL.

Najnowszą modernizacją jest elektrowóz ET22-2000 (ex ET22-315) oznaczony jako 201Em-316, który został przebudowany na terenie ZNLE w Gliwicach w 2004 roku. W znacznym stopniu zmodernizowano układy biegowe, sterowania, zabezpieczeń, zasilania NN oraz zastosowano mikroprocesorowe monitorowanie najważniejszych układów lokomotywy i parametrów jazdy. PKP Cargo zmodernizowało w ten sposób 28 lokomotyw, do numera 2027 włącznie. ET22 od numera 2028 ze względu na koszty zostały zmodernizowane w nieco mniejszym zakresie i otrzymały oznaczenie 201Ek.

ET22 jest obecnie najliczniejszą serią lokomotyw elektrycznych na PKP.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

EU160

Obraz
EU160 Newag Griffin to seria polskich lokomotyw zaprojektowanych i produkowanych przez firmę Newag, która główną siedzibę ma w Nowym Sączu. Newag Griffin to nowa jakość pojazdów trakcyjnych dostosowanych do wymogów użytkownika. Wspólną cechą wszystkich pojazdów typu Griffin jest układ osi Bo′Bo′ i prowadzenie zróżnicowanych składów osobowych i towarowych, o maksymalnej masie pociągu 3 200 ton. Lokomotywy Griffin mogą być elektryczne jednosystemowe, elektryczne wielosystemowe, elektryczne z dodatkowym silnikiem spalinowym lub spalinowe. To daje użytkownikom wachlarz możliwości transportowych i technicznych. Wie­lo­sys­te­mowa lokomotywa elektryczna GRIFFIN to pierw­szy pojazd trak­cyjny z plat­formy czte­ro­osio­wych loko­mo­tyw elek­trycz­nych oraz spa­li­no­wych, dają­cych użyt­kow­ni­kom cały wachlarz moż­li­wo­ści trans­por­to­wych i technicznych. Loko­mo­tywa prze­zna­czona jest do pro­wa­dza­nia pocią­gów towa­ro­wych o masie do 3 200 000 kg z pręd­ko­ścią do 140 km/h, oraz pocią­...
Czytaj więcej

E186

Obraz
E186 Bombardier Traxx E186 (W Polsce EU43 I EU47) - Czterosystemowa. normalnotorowa uniwersalna lokomotywa elektryczna. Jedna z wielu wersji serii Traxx produkowanej przez Bombardier od 1996. Wersja użytkowana przez PKP Cargo S.A. (EU43) ma wyłączoną możliwość skorzystania z zasilania napięciem stałym 1,5 kV lub przemiennym 25 kV, ponieważ jest przeznaczona do poruszania się tylko po sieci polskiej (3 kV napięcia stałego) lub niemieckiej (15 kV przemiennego), ale usunięcie tego ograniczenia nie wymaga większych przeróbek; wprowadzenie ograniczeń wynikało z żądań leasingodawcy. Spółka Pol-Miedź Trans posiada wersję elektrowozu posiadającego wyłączną możliwość poruszania się po sieci kolejowej z napięciem 3 kV prądu stałego, podobnie jak wersja lokomotyw wyprodukowanych dla Kolei Mazowieckich, różniąca się wyższą prędkością konstrukcyjną. Wersja lokomotyw dla Kolei Mazowieckich to Traxx P160 DC (EU47). Pierwsze lokomotywy EU43 zostały dostarczone w połowie lutego 2008, po serii testów i ...
Czytaj więcej

SA105

Obraz
SA105 Poznański ZNTK, jako drugi po zakładach KOLZAM z Raciborza, rozpoczął produkcję autobusów szynowych w naszym kraju. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku poznańskie zakłady opuściły po trzy egzemplarze egzemplarze pojazdów serii SA101 i SA102. W 2002 roku w Poznaniu podjęto produkcję zupełnie nowych, niskopodłogowych spalinowych autobusów szynowych. Pojazd oznaczony serią SA105 był pierwszym przedstawicielem planowanej rodziny lekkich autobusów szynowych "Regio Tramp", jakie zamierzał oferować ZNTK Poznań. Szynobus ten posiadał tylko jeden człon. Wyprodukowano także kilka egzemplarzy wersji dwuczłonowej, oznaczonej na PKP serią SA108. Pojazdów trójczłonowych nikt nie zamówił, stąd nie powstał żaden szynobus tego typu. Autobus szynowy serii SA105 posiada lekką, modułową konstrukcję. Pudło w części środkowej ma obniżoną podłogę, gdzie również usytuowane są drzwi. Szynobus oparty jest na wózkach jednoosiowych. Wózek napędowy typu 19MN oraz wózek toczn...
Czytaj więcej