EP09

EP09



104E(typ 104E, 104Ea, 104Eb, 104Ec)- normalnotorowa lokomotywa elektryczna przeznaczone do ciągnięcia składów pasażerskich, produkowana w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1986-97. Powstało 47 sztuk dla PKP gdzie otrzymały oznaczenie EP09. Jest to jedna z najszybszych lokomotyw produkowanych w Polsce.

Prace projektowe prowadzone przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu, przyniosły efekt w postaci projektu lokomotywy czteroosiowej, pasażerskiej o prędkości maksymalnej 140 km/h. Projekt ukończony w 1981 roku trafił do Wrocławskiego Pafawagu, gdzie do 1984 roku miały powstać dwa jeżdżące prototypy. Budowa maszyn opóźniła się jednak o ponad dwa lata. Pierwsza była gotowa we wrześniu 1986 roku, zaś druga w czerwcu 1987 roku. Na etapie budowy, zdecydowano się na zwiększenie prędkości konstrukcyjnej do 160 km/h, poprzez zmianę przełożenia. Oficjalny debiut tych lokomotyw wyznaczono na 29 maja 1988 roku. Zostały dopuszczone do ruchu po Centralnej Magistrali Kolejowej z prędkością 160 km/h.

Lokomotywa posiada dwie kabiny maszynisty, po jednej na każdej ścianie czołowej. Jako pierwsza lokomotywa w Polsce została wyposażona w dwusystemowy układ hamulcowy, standardowy pneumatyczny i elektrodynamiczny. Opracowane w OBRPS Poznań dwuosiowe wózki były konstrukcją innowacyjną. Do połączenia pudła z wózkami, zamiast czopu skrętnego zastosowano wieszaki i sprężyny. Wózki połączono sprzęgiem międzywózkowym. Siły pociągowe i hamowania były przenoszone na poziomie główki szyny poprzez system cięgieł, co owocowało poprawą przyczepności w stosunku do innych lokomotyw produkowanych w Polsce. Silniki trakcyjne zabudowane sztywno w wózku, przekazują moc poprzez dwa łożyska stożkowe na sprzęgło, dalej na wał drążony i kolejne sprzęgło na zestawy kołowe. Dzięki temu rozwiązaniu zwiększyła się niezawodność układu napędowego względem rozwiązań stosowanych w 4E/303E.

Lokomotywy byly dostarczone do jednego przewoźnika - Polskich Kolei Państwowych. Po jego podziale na spółki, wszystkie przeszły w posiadanie PKP Cargo. W latach 2007-2009 wszystkie lokomotywy przekazano spółce PKP Intercity, gdzie używane są do prowadzenia pociągów krajowych i międzynarodowych. W grudniu 2009 roku lokomotywy otrzymały świadectwo dopuszczenia do ruchy na terenie Czech.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

EU160

Obraz
EU160 Newag Griffin to seria polskich lokomotyw zaprojektowanych i produkowanych przez firmę Newag, która główną siedzibę ma w Nowym Sączu. Newag Griffin to nowa jakość pojazdów trakcyjnych dostosowanych do wymogów użytkownika. Wspólną cechą wszystkich pojazdów typu Griffin jest układ osi Bo′Bo′ i prowadzenie zróżnicowanych składów osobowych i towarowych, o maksymalnej masie pociągu 3 200 ton. Lokomotywy Griffin mogą być elektryczne jednosystemowe, elektryczne wielosystemowe, elektryczne z dodatkowym silnikiem spalinowym lub spalinowe. To daje użytkownikom wachlarz możliwości transportowych i technicznych. Wie­lo­sys­te­mowa lokomotywa elektryczna GRIFFIN to pierw­szy pojazd trak­cyjny z plat­formy czte­ro­osio­wych loko­mo­tyw elek­trycz­nych oraz spa­li­no­wych, dają­cych użyt­kow­ni­kom cały wachlarz moż­li­wo­ści trans­por­to­wych i technicznych. Loko­mo­tywa prze­zna­czona jest do pro­wa­dza­nia pocią­gów towa­ro­wych o masie do 3 200 000 kg z pręd­ko­ścią do 140 km/h, oraz pocią­...
Czytaj więcej

E186

Obraz
E186 Bombardier Traxx E186 (W Polsce EU43 I EU47) - Czterosystemowa. normalnotorowa uniwersalna lokomotywa elektryczna. Jedna z wielu wersji serii Traxx produkowanej przez Bombardier od 1996. Wersja użytkowana przez PKP Cargo S.A. (EU43) ma wyłączoną możliwość skorzystania z zasilania napięciem stałym 1,5 kV lub przemiennym 25 kV, ponieważ jest przeznaczona do poruszania się tylko po sieci polskiej (3 kV napięcia stałego) lub niemieckiej (15 kV przemiennego), ale usunięcie tego ograniczenia nie wymaga większych przeróbek; wprowadzenie ograniczeń wynikało z żądań leasingodawcy. Spółka Pol-Miedź Trans posiada wersję elektrowozu posiadającego wyłączną możliwość poruszania się po sieci kolejowej z napięciem 3 kV prądu stałego, podobnie jak wersja lokomotyw wyprodukowanych dla Kolei Mazowieckich, różniąca się wyższą prędkością konstrukcyjną. Wersja lokomotyw dla Kolei Mazowieckich to Traxx P160 DC (EU47). Pierwsze lokomotywy EU43 zostały dostarczone w połowie lutego 2008, po serii testów i ...
Czytaj więcej

SA105

Obraz
SA105 Poznański ZNTK, jako drugi po zakładach KOLZAM z Raciborza, rozpoczął produkcję autobusów szynowych w naszym kraju. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku poznańskie zakłady opuściły po trzy egzemplarze egzemplarze pojazdów serii SA101 i SA102. W 2002 roku w Poznaniu podjęto produkcję zupełnie nowych, niskopodłogowych spalinowych autobusów szynowych. Pojazd oznaczony serią SA105 był pierwszym przedstawicielem planowanej rodziny lekkich autobusów szynowych "Regio Tramp", jakie zamierzał oferować ZNTK Poznań. Szynobus ten posiadał tylko jeden człon. Wyprodukowano także kilka egzemplarzy wersji dwuczłonowej, oznaczonej na PKP serią SA108. Pojazdów trójczłonowych nikt nie zamówił, stąd nie powstał żaden szynobus tego typu. Autobus szynowy serii SA105 posiada lekką, modułową konstrukcję. Pudło w części środkowej ma obniżoną podłogę, gdzie również usytuowane są drzwi. Szynobus oparty jest na wózkach jednoosiowych. Wózek napędowy typu 19MN oraz wózek toczn...
Czytaj więcej